Ik heb haar waarschijnlijk het laatst in 1959 gezien. Ze ziet er op deze foto hetzelfde uit als in de 50-jaren. Ik kwam op de zondagmiddagen bij de Quickenfamilie. Vader was militair, die zag ik niet zoveel. Hij werkte volgens mij op onregelmatige tijden. In huis liepen 2 opgroeiende meiden rond. De namen ben ik kwijt. Een van hen was lid van het gemengde zangkoor Crescendo. Ik was ook lid van dat koor. De dirigent was Harrie Alofs uit Roggel. Jack was een fanatieke fietser en dat heb ik geweten. Iedere zondag was het afzien. Ik was liever muziek blijven luisteren, want de familie Quicken had een platenspeler en dat was in die tijd iets bijzonders. Ik herinner me moeder Quicken als een vriendelijke vrouw. Je was altijd welkom en om haar mond speelde altijd een glimlach, ietsje meer dan op deze foto.
De 50-er jaren.
Zondagmiddag, Stationstraat in Heytse.
Pickup met de eerste vinyl-singletjes.
LOVE LETTERS IN THE SAND
Pat Boone
.
On a day like today,
We pass the time away
Writing love letters in the sand.
.
Oh, you laughed when I cried
Each time I saw the tide
Take our love letters in the sand.
.
You made a vow that you would always be true
But somehow, that vow meant nothing to you
.
Now my poor heart just aches
With every wave that breaks
Over love letters in the sand.
.
En denne ...
fietse, fietse, hel fietse
Zondagmiddag, Stationstraat in Heytse.
Pickup met de eerste vinyl-singletjes.
LOVE LETTERS IN THE SAND
Pat Boone
.
On a day like today,
We pass the time away
Writing love letters in the sand.
.
Oh, you laughed when I cried
Each time I saw the tide
Take our love letters in the sand.
.
You made a vow that you would always be true
But somehow, that vow meant nothing to you
.
Now my poor heart just aches
With every wave that breaks
Over love letters in the sand.
.
En denne ...
fietse, fietse, hel fietse
.
Har