Het is lang geleden, maar het staat er nog steeds of het gisteren gebeurde op mijn netvlies. Alhoewel ik het jaren was vergeten. Maar hoe dan ineens iets weer gaat leven. We waren met z'n allen vanuit Haelen, naar Nunhem naar Leudal gegaan op de fiets. Oom Piet, tante Fien, Harrie, Anny, Jos, Peter. Daar was voor ons de zandberg en pootje baden. Het was een prachtige dag. En dan was de middag weer om. Alles bij elkaar rapen, sokken en schoenen aan, kleed uitkloppen en daar ging de familie weer huiswaarts. We pakten de andere weg terug, maar daar was nog een noodbrug. Kiek good uut en ja hoor PLONS. Ons Har lag in het water. Blub, blub, kwam hij omhoog en ging hij weer omlaag. Oom Piet bedacht zich geen moment en sprong ook in het water. Maar wat ga je daar doen als je niet kunt zwemmen? Dus dat werd nog een grotere blub, blub, en help ich verzoep, klonk tot in Nunhem-dorp. Ze werden alle twee uit het water gevist. Het was een natte aftocht. En we bibberden allemaal.
.......In 1973 had ik veel rugklachten. Zwemmen, dat was wat ik moest gaan doen, zei de dokter. Dus ik op zwemles, want ik had nooit zwemmen geleerd. Leuk vond ik het eigenlijk niet. Al dat water in de neus. En ik kwam regelmatig adem tekort. Maar er was vooruitgang en ik ging naar het diepe. De eerste de beste keer ging het al fout. Ik voelde me verstijven, en als een baksteen zonk ik naar beneden, maar ik schreeuwde wel het hele bad bij elkaar, dus ze wisten waar ik was. Nee zwemmen, was toch niet zo goed voor mij. Maar na een tijdje toen ik van de schrik bekomen was vond ik dat ik toch maar opnieuw moest beginnen.Ik ging weer op zwemles en ik was al veel vrijer. Doch toen kwam dat -diepe- weer en opnieuw ging het mis. Hoe kan dat nu toch, was maar steeds de vraag die ik me stelde, waarom heb ik zo'n watervrees, want zo noemden de geleerden het. En opeens in een flits zag ik de situatie in Leudal voorbij komen. Ik had het probleem eindelijk. Voor de derde keer ging ik op zwemles, nu in een prive-bad. De badmeester ging vol goede moed met mij aan de slag en ik was een zeer volgzame leerling, want ik wilde zwemmen leren. Ik heb het geleerd, mijn ademhaling werd perfekt en de slag was groots. Maar het -diepe- ben ik niet meester geworden. En het drijven kreeg ik ook niet onder de knie. Veel te gespannen, de schrik is er nooit meer uitgegaan.
